Motorisch onhandig

januari  2012
Jason is motorisch onhandig. Schijnt bij het syndroom van Asperger te horen.

Hij denkt ook te veel na wat er zou kunnen gebeuren. Jason was 3 jaar, mama was in een klimrek geklommen en vroeg Jason om naar haar toe te klimmen. Jason keek eens omhoog, dacht even na en zei toen: nee mama, het heeft geregend en nu is het rek glad en kan ik eruit vallen!

Wat ik ook probeerde, Jason bleef uiterst voorzichtig. Ik heb eigenlijk ook nooit een pleister hoeven te plakken. Ja één keer, toen hij in groep 1 met een vriendje aan het rennen was. Het vriendje viel en nam Jason mee. Een grote schaaf plek op zijn knie. Jason was er zo van geschrokken en voelde zoveel pijn dat hij vervolgens 3 dagen niet of nauwelijks heeft gelopen......

Toen Jason 5 jaar was kreeg hij fysiotherapie vanwege een dreigende motorische achterstand. De fysiotherapeute vertelde mij dat kinderen die niet kruipen (zoals Jason) vaker kans hebben op een motorische achterstand, er is geen goede verbinding tussen de linker en rechterhersenhelft.

Maar goed, Jason zal nooit een goede sporter worden, de denksporten niet meegerekend! Ieder kind heeft zijn/haar kwaliteiten!

Met hulp van Peter, zijn hond, merken we langzaamaan een verbetering in Jasons motoriek. Jason gaat iedere dag één keer mee om Peter uit te laten. In het begin een zo'n kort mogelijk rondje als het aan Jason lag. Nu vraagt Jason steeds vaker: “zullen we naar het bos?” De “obstakels” die we onderweg tegenkomen worden gretig genomen, over boomstammen geklauterd, op stapels stenen geklommen en er weer afgesprongen, er worden balletjes en frisbees gegooid, etc.

Een tijdje terug gaf ik een lezing over Jason en Peter en liet de mensen 2 filmpjes zien. De één in mei 2011 opgenomen: Jason gooit een frisbee weg, tolt zelf in het rond en valt op de grond. Peter rent achter de frisbee aan, ziet dat Jason blijft liggen en komt rap rap – zonder frisbee –  naar Jason toe om te kijken of het allemaal wel goed met hem gaat. Het tweede filmpje heb ik afgelopen oktober gemaakt: Jason gooit een balletje ver weg naar Peter en blijft gewoon staan. Peter haalt het balletje op en brengt het terug naar Jason die vrolijk naar Peter roept. Na het bekijken van de filmpje realiseerde ik me pas echt hoe Jason, mede dankzij Peter, ook een motorische sprong had gemaakt!

Binnenkort mag Jason afzwemmen voor zijn C diploma. Het valt dus wel mee met die motorische onhandigheid!